دو اتفاق قرار است بررسي شود :

1. در حشر تمام جرم ها و گناهان انسان در ظاهر انسان مشخص مي شود ، يعني  تمام خطاها در چهره ظاهر مي شود .

حالتي پيش مي آيد كه همه همديگر را مي شناسند. گناهاني كه در چهره ظاهر مي شوند دو مسئله پيش مي آورند:

1. شرم از مردم 2. ترس از رسوايي. اين مسئله چه نفعي در تكامل دارد؟ شرم و ترس تكوينا انسان را از گناه دور مي كند و بازدارنده است. ترس و شرم انقدر در حشر سنگين است كه از خدا مي خواهيم زودتر به حساب ما برسد و وارد جهنم شويم. 

يك عده هستند كه در دنيا گناه نكرده اند و يا توبه درست كرده اند، اينها گرفتار نمي شوند .

نويسنده : مينا بني احمدي